ในที่สุด ในที่สุด ในที่สุด (ตอนนี้ยังตื่นเต้นอยู่เลยครับ)
หลังจากตั้งใจทำงานเก็บเงินมาร่วมๆ 2 เดือนเต็ม รวบรวมค่าแรงมาได้ 1 ก้อนถัวน เราก็ต้องมาสู่รบแย่งชิงซื้อตั๋วกับบรรดา The Kop อีก ผมใช้เวลาเรียนรู้วิธีหาตั๋ว ซื้อตั๋วอยู่ร่วม 3 อาทิตย์ ต้องตื่นแต่เช้ามารอเวลาเปิดขายตั๋วในเวป แต่ก็ไม่เคยซื้อทันชาวบ้านเขาเลย เข้าหน้าจองได้ที่ไร ขึ้น Sold Out ตลอด! จนตัดสินใจสมัครเป็นสามชิก ถึงจะซื้อได้ (นอกจากจะมีตังแล้ว ถ้าอยากดูต้องมีความพยายามด้วยนะ บอกเลย!)
ทำไมมันถึงซื้อยากซื้อเย็นขนาดนี้ อธิบายสั่นๆ ตั๋วบอลถูกแบ่งออกเป็นหลายชนิด หลายราคาตามแต่ละแมทช์ ถ้าแข่งกับทีมใหญ่ๆ ไม่ต้องหวังว่าจะได้ดู ในกรณีนี้เราพูดถึงการซื้อในเวป Liverpool offical นะครับ ราคาตั๋วโดยประมาณจะอยู่ที่ £47-57 (ราคาในเวปลิเวอร์พูล) แต่สำหรับคนมีตัง เราสามรถซื้อได้จากเวปอื่นๆเช่นกัน แต่ราคาจะสูงกว่า ยกตัวอย่าง ตั๋วธรรมดา £47 ในเว็บนอก £65 คู่แดงเดือด (Liverpool vs Man U) ราคาปกติ £85 ราคาเวปนอก £250 เป็นต้น ตัดสินใจง่ายๆครับ ซื้อกับเวป Liverpool offical ดีกว่า ถึงจะหายากหน่อย แต่รับประกันว่าได้ดูแน่!
หลังจากได้ตั๋วเรียบร้อย ผมก็จอกรถไฟ รอบ 10 โมง และขากลับ รอบ 1 ทุ่ม รถไฟใช้เวลาเดินทางจาก Leeds ไปกลับ Liverpool ประมาณ 2 ชั่วโมง เช้านี้ตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะจะได้ไปดูบอลที่ Anfield ครั้งแรกในชีวิต (ทีมโปรดไม่ตื่นเต้นได้ยังไง อิอิ) สุดยอดไปเลยฮะ!
เดินทางมาถึง สถานี Liverpool Lime Station ประมาณเที้ยงพอดี จริงๆแล้วแมทช์เริ่มแข่ง ตอนบ่าย 3 แต่ด้วยความที่ไม่ชินทาง เผื่อเวลาเยอะๆดีกว่า กลัวหลงอะ 5555
สถานีนี้ค่อนข้างใหญ่ครับ มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบ แต่แน่นอนมันเล็กกว่า King Cross ที่ London แบบเทียบไม่ติดครับ หาห้องน้ำเข้าก่อนดีกว่า ยังไม่รู้จะไปสนามยังไง รู้แต่ต้องนั่งรถ Bus สาย 17 ไป 25 นาที แต่มันขึ้นตรงไหนหว่า ยังไม่รู้เลย เดียวลองไปมั่วเอา
อ๋อ ลืมบอกไปครับ ด้วยความที่ตั๋วมันหายากเหลือเกิน รอบนี้เลยได้มาใบเดียว กลายเป็นทริป ลุยเดี่ยวไปซะงั้น ตอนแรกก็แอบเหงานะ แต่พอมาถึง Liverpool เท่านั้นแหละ เหงาอะไรอะ ไม่รู้จัง หัวใจนี้เต้นตุบๆตลอดเวลา (ก็เวอร์ไป 5555)
เปิด Google Map เดินเท้าออกมาจากสถานี ประมาณ 5 นาที เดินมาถึง Queen Square ป้ายรถเมย์เยอะเหลือเกิน จะต้องไปรอป้ายไหนเนี้ย จะเดินตามคนใส่เสื้อ Liverpool เพราะน่าจะไปดูบอลเหมือนกัน ก็ดูจะหลงไม่ต่างกัน 5555 ตัดสินใจเดินไป speake english กะเจ้าหน้าที่ดีกว่า สรุปได้ความว่า “ไปรอที่ป้ายหมายเลข 6 เลยน้อง” (เขาไม่ได้พูดแบบนี้นะ 5555)
ไปยืนรออยู่ที่ป้าย 6 ประมาณ 10 นาที ใจตุ่มๆต่อมๆ จะมาไม่มานิ แต่ในที่สุด มาแล้วฮะ
สาย 17 ที่รอคอย ขึ้นรถจ่ายตัง 2 ปอนด์เป็นค่าตั๋ว เอาละไปกันเลย
ระหว่างทางบนรถเมย์สาย 17 ไปเราก็กลัวหลงอะนะ 5555 ไม่กล้านั่งกลัวมันเลย ก็เลยตัดสินใจยืนตลอดทางและกัน ระหว่างมองนู้นมองนี้ ก็มีไปแอบฟังคนแก่ในรถเขาคุยกัน (ให้เดาก็คงจะรู้นะครับ ว่าคุยเรื่องอะไร 5555) ตอนเกริ่นก่อนว่า ก่อนแข่ง 1 ชั่วโมงเนี้ย เขาจะปิดถนนโดยรอบสนาม และจะปิดต่อเนื่องไปอีก 1 ชั่วโมงหลังจากเกมจบ คนแถวนั้นเขาก็รู้ดีว่า ถ้าแข่งแล้ว ไม่ต้องไปแถวนั้นเลยนะ
แต่พอดี ไอวันนั้น (วันพุธที่ 23 กันยายน 2558) Liverpool แข่งกับ Carlisle United (ทีม division 2 ชื่อชั้นทีมอ่อนกว่าเยอะ น่าจะชนะสบายๆ) ในถ้วย Capital One Cup ดันไปเสมอกับเขาซะ จนต้องต่อเวลาพิเศษ ไม่พอต้องยื้อกันถึงยิงจุดโทษ แต่ก็ดีที่ยังชนะมาได้ (เกือบแพ้อะ) แต่ก็นั้นแหละฮะ กว่าจะแข่งเสร็จ กินเวลาไปอีกร่วมๆ ชั่วโมงครึ่ง คุณตาคุณยายในรถนี้ถึงกับบ่นกันเลยทีเดียวว่าทำไมแข่งนานกันจังจ๊ะหลาน (เติมเอง 555)
โอเค นั่งเพลินๆ อ้าว เห้ย! ถึงแล้ว ลงๆๆๆ
เรามาลงตรงทางเข้า The Kop staduim (ประตูหน้า) พูดจากใจ สนามดูเล็กกว่าที่จินตนาการไว้เยอะเลยครับ ความทันสมัยนี้ก็สู่ Old Trafford ไม่ได้เลย อันนี้ต้องยอมรับ แต่ Anfield นี้ให้บรรยกาศอบอุ่นกว่าเยอะนะ (อวยกันเห็นๆ 5555)
มาถึงก็ต้องมาหาก่อน จะเอาตั๋วที่ไหนดีเนี้ย ในเวปบอกว่าหลังจากได้ Email Comfirm แล้วจะส่งตั๋วมาทางไปรษณีย์ก่อนแข่ง 3 วัน นี้ก็นั่งรอแล้วรออีกไม่ได้ซะที สรุปจะได้ดูมั้ยเนี้ย คิดในใจว่าถ้าซวยจริงๆไม่ได้ดู ได้มาเยียบที่นี้ก็พอใจและ
เอาละ เดินหน้าเศร้าไปถามพนักงานดีกว่า ทำยังไงดีฮะพี่ สรุปว่า ถ้าไอคนที่มันเป้นสมาชิกเนี้ย มันใช้บัตรสมาชิกสแกนเข้าได้เลย โว๊ะ ก็ปล่อยให้เราเครียดอยู่ได้ ในเวปก็ไม่มีบอก อะโด่เอ่ย
เอาและ ตั๋วที่ได้เป็นฝั่ง Anfield Road (ฝั่งตรงข้าม) ต้องเดินอ้อมสนามไป กะว่าจะเข้าสนามเร็วหน่อย ประตูเปิด บ่ายโมงครึ่ง ก็กะว่าจะเข้าไปเลย
ระหว่างทางเดิน เราก็จะเห็นร้านขายผ้าพันคอกระจัดกระจาย เป็นจุดๆ มีขายทั้งผ้าพันคอเฉพาะแมทช์ ผ้าพันคอนักเตะในตำนาน เฉลี่ยราคาก็ประมาณ £10 ต่อฝืน เอาน่ามาทั้งทีก็ต้องซื้อหน่อยปะ
เดินมาถึงข้างหลังก็จะเจอกับลานกิจกรรม ที่ให้เหล่าแฟนๆมาซื้อเครื่องดื่ม อาหาร พูดคุยฆ่าเวลาก่อนจะเริ่มแข่ง
มีดนตรีเล่นสดๆ ฝรั่งก็ซื้อเบียร์ดื่มไป ฟังเพลงไป ชิวกันไปตามประสา
ใกล้ถึงเวลาแล้ว เตรียมตัวเข้าสนามดีกว่า อยากจะบอกว่า ตื่นเต้นสุดๆเลย มือไม้สั่น 5555
อ๋อ อีกอย่างที่ก็ยังงงๆ เนื่องจากเราเดินทางคนเดียว ก็เลยพกอาหารและน้ำติดตัวมาด้วย เท่าที่จำได้ ที่เคยดูบอลทีมชาติไทย เขาจะค้นกระเป๋าแล้วก็เอาพวกขวดน้ำอะไรทิ้งหมด ด้วยความกลัว ก็เลยไปถาม รปภ. ก่อนเข้าว่า นี้ ผมต้องทิ้งหมดนี้เลยรึป่าว คำตอบคือ ไม่ต้องเอาเข้าไปเลยตามสบายฮะ เออ ก็แปลกดี เอาละเข้าเลย
เข้ามาแล้ว ติ๋งต๋องเข้ามาก่อนชาวบ้านเขา 5555 ยังไม่ค่อยมีใครเข้ามาเลย แต่ก็สวยไปอีกแบบนะ อิอิ
ดูในเวปเราก็ว่า เราก็นั่งใกล้โกลนะ ทำไมตรงนี้มันไกลๆแปลกๆ แต่ด้วยความที่สนามมันไม่ได้ใหญ่มาก เวลาดูคงไม่ได้ไกลมากมั้ง
ใกล้เริ่มแล้วฮะ คนเริ่มทยอยๆเข้านั่งประจำที่ ฝั่งที่ผมนั่งคือ ฝั่ง Anfield Road เราก็ไม่รู้เนอะว่ามันติดกับกองเชียร์ทีมเยือน(Aston Villa )ใจก็เริ่มหวั่นๆเหมือนกัน มันจะเป็นแบบไทยปะหว่า แพ้แล้วมาขว้างของใส่อะไรแบบเนี้ย แอบกลัวอะ (บรรยกาศเพลง YNWA ที่ถ่ายเก็บไว้)
แต่พอเกมเริ่ม ถือว่าคิดไม่ผิดจริงๆที่นั่งตรงนี้ มันได้ความสนุกไปอีกแบบครับ เราร้องเพลงเชียร์แซวกันไปกันมา กองเชียร์ฝั่งเขาตะโกนด่าฝั่งเรา เราตะโกนกลับ มันก็ดูมีสีสันดี แต่ก็ไม่ถึงกับรุนแรงอะไร ถ้ามีโอกาสก็อยากจะมานั่งตรงนี้อีก สนุกเวอร์เวอร์
เกมส์กำลังจะเริ่มแล้วฮะ เริ่มเตะเวลา 15:00 เวลาที่ไทยก็ประมาณ 3 ทุ่ม วันที่ 26/9/15 Liverpool vs Aston Villa
เกมส์สนุกสูสีมาก เรานำก่อนในครึ่งแรก 1-0 แล้วมาได้ 2-0 จาก สเตอร์ริจที่หายเจ็บกลับมาเป็นตัวจริงนัดที่สองในครึ่งหลัง แล้วก็โดนเขายิง 1 ลูก เป็น 2-1 หลังจาก Aston Villa ยิงได้เพียงนาทีเดียว สเตอร์ริจคนเดิมก็เบิ้ลให้ Liverpool นำห่างเป็น 3-1 แต่อีกไม่กี่อึดใจ ทีมเยือนก็มาได้อีกลูก ตามมาเป็น 3-2 ดูจากทรงก็ยังตัดสินไม่ได้ ว่าเราจะได้ 3 แต้มในบ้านนี้รึป่าววันนี้
ภาพหลังจากที่โดนยิงลูกที่ 2 เสียงเชียร์ฝั่ง Liverpool หายเงียบ กลัวว่าจะโดนตีเสมอ ทุกคนนั่งลุ้นกันจนตัวสั่น (โดยเฉพาะผม 555)
ในที่สุดเราก็สามารถเก็บ 3 แต้มได้สำเร็จ หลังจากที่ไม่ได้ชนะมานมนาน 55555 เอาละ ตอนนี้ขึ้นมาที่ 7 แล้วนะ (ควรดีใจแล้วใช่มะ)
อย่างที่บอกไปตอนแรกครับ ว่ามันจะปิดถนนหลังเกมจบ 1 ชั่วโมง ผมละก็ลืมคิดไง ว่าจะกลับยังไง 5555 มั่วแต่ตื่นเต้นลืมวางแผนเอาไว้ ถ้าจะรอเมย์สาย 17 สายเดิมก็คงจะไม่ทันการ ยังพอมีเวลาเหลือดูจาก Google map แล้วเดินกลับไปสนานีรถไฟ ใช้เวลา 45 นาที เอาละ เดินและกัน ไหนๆ ก็ไหนๆ
เดินออกมาได้ 10 กว่านาที รถก็ยังติดกันยาวววววอยู่เลย ลักษณะเหมือนบ้านเราและครับ หลังคอนเสิร์ทเลิกหรือบอลจบ คนก็กระจัดกระจายขึ้นรถ เรียกแท็กซี่กลับกัน
ผ่านไป 25 นาที ดูในแผนที่อีกที มันบอกให้เดินผ่านสวนสาธารณะ ว้าวว เวลาพระอาทิตย์ใกล้จะตกมันก็สวยดีนะครับ ว่ามั้ย แต่เสียดายมาเห็นคนเดียว ถ้ามีคนมาด้วยน่าจะดีไม่น้อย 5555 (เพ้อเจ้อและ)
หลังจากเดินมั่วๆ งงๆ อยู่คนเดียวเกือบชั่วโมง ก็มาถึงซะที เล่นเอาเมื่อยขาเหมือนกัน ดูจากระยะทางที่เดินแล้ว ไม่น่าต่ำกว่า 3-4 กิโลเลยครับ แต่ว่าอากาศมันเย็นสบาย และก็มีบรรดาแฟนบอลที่เลือกเดินกลับสถานีเหมือนกัน ก็เลยอุ่นใจหน่อย
ถึงเวลาและกลับบ้านเราดีกว่า
ทริปนี้ ค่ารถไฟ บวกค่าตั๋ว ประมาณ £70 ราคาถือว่าพอรับได้ แต่ไอที่ไม่ได้นับคือ เข้าไปซื้อของใน Offical Store นี้แหละครับ (อารมณ์แบบสาวๆเข้าร้านเครื่องสำอาง ยังไงยังงั้นเลย 555)
หลังจากนี้ ก็จะเริ่มเป็นการเรียนแบบเข้มข้นจริงจังแล้วนะครับ อาจจะไม่ได้มีเวลาไปเที่ยวที่ไหนไกลๆเหมือนเดิมแล้ว
มีเรื่องราวมากมาย เกิดขึ้นระหว่างการเดินทางและการไปเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษ
สามารถติดตามเพิ่มเติมได้ที่ https://natthapoldiary.wordpress.com
ขอบคุณครับ 🙂
Natthapol Diary - Official blog of Natthapol Cholavit 
ใส่ความเห็น