เช้านี้ผมต้องนั่งรถไฟจาก King’s Cross London เดินทางไป Leeds (เพื่อเข้าสู่ชีวิตนักเรียนจริงๆแล้วละ) รถไฟตามกำหนดการออก 9:03 am เช่นเคย ไอเรานี้ตื่นตั้งแต่ ตี 4 ครึ่ง เหมือนสองวันแรก ไม่รู้จะตื่นเช้าขนาดนี้ทำไม
หลังจากทำภารกิจส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย ก็ออกจากที่พักประมาณ 8 โมงตรง เพื่อนผมใช้บริการ Uber เรียกรถมาแถวบริเวณที่พัก ถ้า Uber X มันก็จะคล้ายกับบ้านเรา ที่จะเป็นรถขนาดกลาง แต่วันนี้โชคดีสุดๆ โชคดีแบบไม่ต้องจ่ายตังเพิ่มเลย รถที่มารับเป็นรถตู้ Benz คันใหม่และใหญ่มาก นั่งได้ 6 คน ชิวเวอร์
เอาละหลังจากที่ถึงสถานี King’s Cross เราก็เดินเข้ามาใน Terminal ต้องร้องว่า โอ้โห! มันใหญ่และทันสมัยมาก เพื่อนผมบอกว่ามันเป็นสถานีใหญ่ที่สุดของ London แล้วมั้ง เพราะสถานีนี้เป็นที่ขึ้นรถไฟ Euro Star ได้ด้วย (รถไฟที่จะวิ่งไปทั่วยุโรป) และอีกจุดเด่นนึงที่พลาดไม่ได้สำหรับนักท่องเที่ยว (แต่ผมไม่ได้เดินไปถ่าย เพราะมันไกล และยังคงกังวลกับการขึ้นรถไฟนิดหน่อย) ก็คือชานชาลา 9 3/4 ในหนังชุด Harry Potter นั้นเอง มองไกลๆ คนต่อแถวเป็น 10 คนเลย ผมคงไม่เดินเข้าไปแน่
เวลาประมาณ 8:40 am มีประกาศเรียกให้ผู้โดยสารที่ขึ้นรถไฟไป Leeds สามารถขึ้นรถได้ ที่นั้งของผมอยู่ที่ ตู้ตัว E ที่นั่ง 17 ขึ้นรถมาได้ซักพัก ตามเวลาที่กำหนด รถก็เคลื่อนตัวออกจากสถานี เวลา 9:04 นาที (สุดยอดอะ ตรงเวลามาก)
นั่งหลับๆตื่นๆ มาซักพัก ก็เปิดคอมมานั่งเขียนโพส ให้ทุกคนได้อ่านกันต่อ หลังจากที่ 2 วันแรกไม่ค่อยมีเวลาได้เขียน กว่าจะกลับถึงห้องก็ 2-3 ทุ่ม เดินต่อวันเฉลี่ยเกิน 20km เหนื่อยมาก
เขียนย่อหน้าแรกจบไปซักพัก มีฝรั่งหัวทองมานั่งจองหน้าคอมพิวเตอร์ที่ผม กำลังพิมพ์มาในขณะนี้ เขาสะกิดผมเบาๆและถามว่า ตัวอักษรที่ผมกำลังพิมพ์ มันคือภาษาอะไร 5555555 เขาบอกว่าเกิดมาไม่เคยเห็นเลย แปลกดี ชอบๆ (ไม่รู้ว่าเราควรจะดีใจหรือเสียใจดีนะ)
หลังจากพูดคุยกันพอเป็นพิธี จับใจความได้ว่าฝรั่งน้อยเดินทางมาเที่ยวลอนดอน 2 วัน ยังไม่ได้นอน (ถึงว่าหลับมาตลอดทาง) แล้วอยู่ดีๆ เขาก็ลงไป สถานีไหนก็ไม่รู้ 5555 ผมมั่วแต่พิมพ์ ไม่ได้สังเกต
เห้ย!!! ทำไมรถไฟหยุดที่สถานีนี้นานจัง ณ สถานี Doncaster มีเสียงตามสายประกาศมา “เนื่องจากรถไฟคันหน้าที่ใช้เส้นทางเดียวกับเรามีปัญหา กรุณารอซักครู่ ขอบคุณครับ” รอ รอ รอ ประมาณ 30 นาที รถก็ค่อยๆเคลื่อนตัวออกไป โอเค น่าจะไม่มีอะไรแล้วหละ ใจหายหมด อีกอึดใจ รถก็ค่อยๆหยุด เสียงประกาศดังขึ้นอีกครั้ง “เนื่องจากรถไฟขบวนหน้าเรามีปัญหา ทำให้ต้องปิดเส้นทางเดินรถ เพื่อแก้ไข กรุณารอซักครู่” ผ่านไปแล้ว 30 นาที (ไม่ซักครู่แล้วมั้ง) ฝรั้งในรถเริ่มพูดคุยกันเสียงดังบางคนโว้ยวาย เสียงเดิมเจ้าเก่าดังอีกครั้ง “ขนาดนี้ทางเจ้าหน้า กำลังแก้ไขสถานการณ์ด้านหน้า กรุณารอต่อไปอีก คาดว่าไม่เกิน 90 นาที จะสามารถเดินรถได้ตามปกติ” เห้ย 90 นาที ตอนแรกนึกว่าฟังผิด พวกฝรั่งในรถก็ทวนกัน “90 นาทีเลยหรอ” ทุกคนพร้อมใจกันหยิบโทรศัพท์ โทรหาคนที่มารับ และเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง ไอเราไม่รู้จะโทรหาใคร งั้นคุยกับเพื่อนและกัน 555
ไม่เกิน 45 นาที ทุกอย่างก็กลับสู่สภาพเดิม รถไฟเทียบชานชาลา เรียบร้อย ผมก็ต่อ Taxi มาลงที่หอพัก
ช่วงต่อไปนี้ผมอาจจะไม่ได้มาเขียนบ่อยแล้วนะครับ
เพราะที่ใหม่ เพื่อนใหม่ สภาพแวดล้อมใหม่ ต้องใช้เวลาปรับตัวค่อนข้างมาก และลำบากด้วย
อ๋อ ผมอยู่ห้องแบบ flat share 6 คน มีห้องน้ำและห้องนอนแยกของแต่ละคน แต่ใช้ครัวและห้องนั่งเล่นด้วยกัน เป็นคนจีน 4 คน เป็นคนชีลี 1 คน อีกคนรูปหล่อสุด เป็นคนไทย (ผมเอง อิอิ)
มีเรื่องราวมากมาย เกิดขึ้นระหว่างการเดินทางและการไปเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษ
อาทิตย์แรกของการปรับตัวเป็นอย่างไร มาดูกัน






ส่งความเห็นที่ 23nd – First Week in Leeds, Real living in UK | A Diary of Me ยกเลิกการตอบ